คำปรารภ

ความสุขนั้นเป็นยอดปรารถนาของทุกคน  ไม่มีใครที่ไม่วาดหวังชีวิตอันผาสุก  แต่น่าแปลกที่คนส่วนใหญ่กลับรู้จักความสุขน้อยมาก  กล่าวคือ มักเห็นว่าความสุขเกิดจากวัตถุสิ่งเสพเท่านั้น  ต่อเมื่อได้เสพได้ครอบครองจึงมีความสุข  เงินจึงกลายเป็นเป้าหมายสำคัญของชีวิต  แท้จริงแล้วยังมีความสุขที่ประเสริฐกว่านั้นอีก เช่น ความสุขที่เกิดจากใจอันสงบ  ความสุขจากความภาคภูมิใจเมื่อได้ทำความดี รวมทั้งความสุขเมื่อได้ละวาง

ความสุขประเภทหลังนั้นเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องอาศัยวัตถุสิ่งเสพ  แม้มีน้อย ไม่ร่ำรวย ก็มีความสุขได้ เป็นสุขที่พบได้กลางใจเรา   เป็นเพราะมองไม่เห็นความสุขดังกล่าว  ผู้คนจึงพากันดั้นด้นแสวงหาความสุขที่อยู่นอกตัว  แต่ไม่ว่าจะมีหรือได้มากเท่าไร ก็ไม่พบความสุขที่แท้   ต่อเมื่อหยุดแสวงหาสิ่งภายนอก หันกลับมามองตน วางใจให้ถูก  ดูแลใจให้ดี ก็จะพบความสุขอันประเสริฐได้ไม่ยาก  เป็นความสุขที่สัมผัสได้แม้ประสบกับความเจ็บป่วย พลัดพราก หรือยากไร้

สิบบทความที่ตีพิมพ์ในหนังสือเล่มนี้ เคยพิมพ์มาก่อนแล้วในนิตยสาร สารคดี  สำนักพิมพ์ทูเดย์เห็นว่ามีประโยชน์แก่ผู้อ่าน จึงขออนุญาตนำมาตีพิมพ์ซ้ำในหนังสือเล่มนี้  ข้าพเจ้ายินดีอนุญาตตามประสงค์

พระไพศาล วิสาโล
๒๗ มีนาคม ๒๕๕๙