ผู้คนเป็นอันมากตระหนักถึงความตายต่อเมื่อความตายมาประชิดตัว อาจจะเป็นเพราะเจ็บป่วยด้วยโรคร้าย หรือเพราะคนใกล้ตัวมีอันเป็นไปอย่างกะทันหัน แต่ทันทีที่นึกถึงความตาย ก็ทำใจยอมรับไม่ได้ เต็มไปด้วยความวิตกกังวล ไร้ความสดชื่นแจ่มใส กลายเป็นว่ามีชีวิตเหมือนคนตาย ไร้ชีวิตชีวา

ผู้ที่มีชีวิตเหมือนคนลืมตายนั้น ในที่สุดมักจะลงเอยด้วยการมีชีวิตเหมือนคนตาย ทั้งนี้เป็นเพราะไม่เคยเตรียมใจรับมือกับความตายเลย ในเมื่อความตายคือความจริงที่หนีไม่พ้น แทนที่จะมัวแต่คิดหลบหลีก จะไม่ดีกว่าหรือหากเราเตรียมตัวเตรียมใจรับมือความจริงข้อนี้เสียแต่เนิ่น ๆ

ชีวิตนี้มีค่าเกินกว่าที่จะปล่อยไปตามยถากรรม หรือล่องลอยไปตามกระแสสังคม เอาแต่ทำมาหากิน ไขว่คว้าหายศทรัพย์ และแสวงหาความสุข จนลืมไปว่าทั้งหมดนี้เป็นของชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น แม้จะรู้ด้วยเหตุผลว่าทุกคนต้องตาย แต่ผู้คนกลับจมอยู่ในความลุ่มหลง เพลิดเพลินกับความสุขเฉพาะหน้า หรือฝันเอาเองว่าทุกอย่างที่เรามีนั้นจะเป็นของเราไปชั่วฟ้าดินสลาย กว่าจะตื่นจากฝันก็มักจะสายไปแล้ว

ตื่นมายอมรับความจริงเสียแต่วันนี้ จะได้มีเวลาเตรียมตัวเตรียมใจก่อนที่ความตายจะจู่โจมอย่างไม่ทันรู้เนื้อรู้ตัว

หนังสือเล่มนี้เป็นคำบรรยายของข้าพเจ้าในโอกาสต่าง ๆ กัน โดยกองบรรณาธิการ แห่งสำนักพิมพ์Easy Day ได้เรียบเรียง จัดลำดับและแบ่งเป็นบท ๆ เพื่อให้ครอบคลุมประเด็นต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง ซึ่งไม่ได้จำกัดเฉพาะการเตรียมตัวตายเท่านั้น แต่รวมถึงการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขด้วย ต้นฉบับทั้งหมดได้ผ่านการขัดเกลา แก้ไข และปรับปรุงจากข้าพเจ้าในขั้นสุดท้าย โดยมีข้อเขียนบางชิ้นเพิ่มเข้ามาด้วย

ขอขอบคุณคุณสิริลักษณ์ ปรินรัมย์ ซึ่งริเริ่มให้มีหนังสือเล่มนี้ขึ้น และประสานงานในการจัดทำต้นฉบับ จนหนังสือสำเร็จเป็นรูปเล่ม หวังว่าตื่นก่อนตาย จะมีส่วนช่วยให้ผู้อ่านเกิดความไม่ประมาทในชีวิต ตั้งมั่นในการทำความดี มีชีวิตที่โปร่งเบา และเป็นมิตรกับความตายได้ในที่สุด

พระไพศาล วิสาโล
๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓