คำปรารภ

ใจที่เบาและว่างนั้นให้ความสุขที่สงบเย็นและผ่อนคลาย  แม้ไม่หวือหวาเร้าใจเหมือนความสนุกสนาน แต่ก็ไร้พิษภัย อีกทั้งยังสร้างความผ่องใสเบิกบานให้แก่ชีวิต   ความสุขชนิดนี้ไม่ต้องใช้เงินเลย แต่แล้วกลับเป็นสิ่งที่น้อยคนเท่านั้นที่ได้สัมผัส ในขณะที่ผู้คนจำนวนมากพากันโหยหาและรู้สึกว่าไกลเกินเอื้อม  ทั้งนี้เป็นเพราะคนส่วนใหญ่เอาแต่หมกมุ่นครุ่นคิดหรือปล่อยใจให้อัดแน่นด้วยเรื่องราวในอดีตกับอนาคต ใจไม่เคยว่างจากความคิดและสิ่งปรุงแต่ง จึงรู้สึกหนักอึ้งขึ้งเครียดเกือบตลอดเวลา  ขณะเดียวกันก็ไม่สามารถเปิดรับความสุขที่มีอยู่ในปัจจุบันได้ ไม่ต่างจากแก้วที่เต็มไปด้วยน้ำที่ขุ่นมัว  จึงไม่สามารถรับน้ำใสสะอาดได้   

ความสุขและความสงบเย็นนั้น ไม่ต้องไปแสวงหาจากที่ไหน  เพียงแค่ทำใจให้ว่างจากความคิดและสิ่งปรุงแต่ง ใจก็จะเป็นสุขและสงบเย็นเอง  เพียงแค่เปิดใจรับรู้ปัจจุบัน ความสุขที่มีอยู่รอบตัวก็จะเข้ามาสถิตในใจ  ด้วยการมีสติรู้ทันความคิด  ปล่อยวางอดีตและปัจจุบันออกไปจากใจ มีความรู้สึกตัวทั่วพร้อมเพราะจิตอยู่กับเนื้อกับตัวเป็นนิจ ไม่ส่งจิตออกนอกจนลืมตัว  เราก็จะสัมผัสกับความว่างและโปร่งเบาภายในใจได้ไม่ยาก

แค่เปิดใจก็เป็นสุข เป็นเสมือนคำเชื้อเชิญให้ผู้อ่านได้ลองมาสัมผัสกับความว่างและโปร่งเบาในใจ  เนื้อหาส่วนใหญ่ของหนังสือเล่มนี้มาจากคำบรรยายของข้าพเจ้า ณ วัดป่ามหาวัน จังหวัดชัยภูมิในช่วงเข้าพรรษาปี ๒๕๕๔ มีบางส่วนที่เป็นคำบรรยาย ณ วัดป่าสุคะโตในช่วงใกล้ ๆ กัน  ผู้ฟังมีทั้งชาวบ้านที่มาจำศีลในวันพระและผู้ใฝ่ธรรมจากเขตเมือง 

คุณฐิตกานต์ ธนาโอฬาร แห่งเนชั่นบุ๊คส์ เห็นว่าคำบรรยายดังกล่าวมีประโยชน์ควรเผยแพร่ในวงกว้าง จึงขออนุญาตจัดพิมพ์  ข้าพเจ้ายินดีอนุญาตและขออนุโมทนาสำหรับฉันทะในการเผยแผ่ธรรม รวมถึงการคัดเลือกเนื้อหาและจัดทำรูปเล่มให้น่าอ่านเช่นเดียวกับเล่มอื่น ๆ ก่อนหน้านี้

พระไพศาล วิสาโล
๑ มกราคม ๒๕๕๗